Column van Susan van Eyck: Blinken van trots

Susan van Eyck werd voor haar debuutroman Mijn beeld van jou geroemd als ‘de Nederlandse Jojo Moyes’. In haar tweede roman Stuk van jou maakt ze die verwachtingen opnieuw waar. Stuk van jou is vanaf 13 augustus verkrijgbaar. Ze vertelt over het verschijnen van haar boeken.

Op 13 augustus komt mijn nieuwe boek Stuk van jou uit en mijn moeder blinkt nu alweer van trots. Ze schrijft erover op Facebook, ze praat erover met familie en vrienden en ze zal waarschijnlijk de eerste zijn die het leest. In elke boekhandel waar we komen zegt ze tegen de verkoper: ‘Over een paar maanden ligt het boek van mijn dochter hier’ waarop ik reageer met een gesmoord ‘Mám!’

Niet dat ik niet trots ben. Ik stond nog net niet te applaudisseren toen ik hoorde dat mijn zoon op het kinderdagcentrum zelf een fiets zonder zijwieltjes had gepakt om te oefenen en een paar meters los had gefietst. Toen hij met maar een heel klein beetje hulp een cake bakte, zag ik al voor me hoe hij mee zou doen aan Heel Holland Bakt, als eerste deelnemer met autisme en een verstandelijke beperking.
En dan de dansuitvoering en de toneeluitvoering van mijn dochter. Het is dat ze pas negen is, anders had ik haar vast aangemeld op de kleinkunstacademie. Ik heb er een paar filmpjes van gemaakt met mijn mobiel, de beeldkwaliteit is mild gezegd bedenkelijk te noemen en over een erg vaste hand lijk ik ook niet te beschikken, maar dat weerhoudt me er niet van om ze aan iedereen te laten zien, net zo min als haar gegeneerde ‘mám!’ dat doet.

Als het sociaal geaccepteerd zou zijn, zou ik uren kunnen praten over alles wat er goed en leuk is aan mijn kinderen, maar de meeste ouders met wie ik al jaren op het schoolplein sta, kwamen er pas achter dat ik überhaupt schrijf toen er na het verschijnen van Mijn beeld van jou een interview met foto in de plaatselijke krant verscheen.

Het is de natuur, denk ik, om het meest trots te zijn op wat je kinderen doen. Over een jaar of twintig, als mijn dochter de rol van Maria speelt in The West Side Story, of die van Sally in Cabaret, zal zij tijdens verjaardagen of op het schoolplein vertellen over de gitaarsolo, de zwarte band karate of het C-diploma van haar kind. Naar goed gebruik zal haar kind dan weer fluisteren: ‘Mám!’

PS: Namens mijn moeder: wel lezen, hè, dat boek!