16 september 2024
Bovenstaand schilderij van Edward Edwards toont het interieur van Westminster Abbey, gezien vanaf een van de balkons. Het is geschilderd in 1790 en maakt gebruik van olieverf op doek. De reden voor het schilderij was de herdenking van de vijfentwintigste sterfdag van George Frideric Handel. Handel was een beroemde barokcomponist. Hij leerde als kind klavier spelen (de voorganger van de piano) en vond al snel zijn passie voor het schrijven van eigen muziek voor orkest en opera. Ook nu wordt hij nog altijd gezien als een van de grootste componisten van zijn tijd.
De viering vond plaats tussen 26 mei en 5 juni 1784 in Westminster Abbey en bestond uit meerdere concerten met muziek van Handel. In de zeven jaar erna volgde er nog vijf vieringen. Bij de viering in 1791 waren er zo’n tweeduizend bezoekers en meer dan duizend deelnemers aanwezig.
Bron: Yale Center for British Art
De Steen van Rosetta is een document uit oud-Egypte, gebeiteld op een granieten steen. De tekst is een tweetalige dankbetuiging van de priesters van Memphis aan koning Ptolemaeus V Epiphanes, geschreven in drie geschriften: in Egyptische hiërogliefen (voor gelovige teksten), in het Egyptische demotisch geschrift (voor dagelijks gebruik) en in het Oudgrieks. De steen is vernoemd naar het dorp waar hij in 1799 werd gevonden door Franse soldaten.
In zichzelf was de steen niet zo bijzonder: Het was een van de vele kopieën die te vinden waren in Egyptische tempels, en hij was beschadigd en niet compleet. Maar wat de Steen van Rosetta zo bijzonder maakt, is dat hij een belangrijke sleutel was in het begrijpen en vertalen van hiërogliefen. Dit kwam doordat de tekst ook in het Oudgrieks geschreven was, wat geleerden wel konden lezen. De Steen van Rosetta heeft hierdoor tot het ontcijferen van vele andere teksten geleid.
Bron: The Trustees of the British Museum
Leonardo da Vinci maakte dit schilderij als onderdeel van een altaarstuk voor de kerk van San Francesco Grande in Milaan. Op het schilderij is de maagd Maria afgebeeld met Johannes de Doper (Christus’ neef) en een engel. Ze knielen om het kindje Christus te aanbidden, die hen zegent door zijn hand op te heffen. Eerder maakte Da Vinci al een vergelijkbaar schilderij voor de kerk. Dat exemplaar hangt in het Louvre in Parijs.
Het schilderij is een van Da Vinci’s meest complexe schilderijen. Hij gebruikte speciale schildertechnieken om ervoor te zorgen dat de geschilderde figuren uit de duistere achtergrond tevoorschijn komen. Dit deed hij bijvoorbeeld door de randen van ieder figuur te vervagen om duidelijke schaduwen te creëren. Daarnaast besteedde Da Vinci veel aandacht aan het landschap dat op het schilderij getoond wordt. Zijn overgebleven tekeningen bevatten veel studies van natuur zoals rotsen, bomen en planten.
Bron: The National Gallery
Het portret hierboven is van John Dee, een Engelse wiskundige, filosoof en astroloog die leefde van 1527 tot 1608. In 1558 werd hij persoonlijke adviseur van koningen Elizabeth I. Op latere leeftijd raakte Dee geïnteresseerd in het onderzoeken van magie en hekserij. Dit maakte zijn leven als christenen erg lastig. Hij kreeg maar moeilijk werk waardoor hij in armoede leefde en hij werd zelfs beschuldigd van het om het leven willen brengen van de koningin.
De maker van dit portret, William Pengree Sherlock, hield zich voornamelijk bezig met waterverf, maar voor deze afbeelding van John Dee maakte hij gebruik van stippelgravure: de afbeelding bestaat niet uit stroken of lijnen, maar uit talloze kleine stipjes.
Bron: National Portrait Gallery
Dit portret van koning Hendrik VI uit 1540 is gemaakt met olieverf door een onbekende kunstenaar. Hendrik VI was koning van Engeland van 1422 tot 1461 en van 1470 tot 1471. Een maand voor zijn achtste verjaardag werd hij als koning gekroond in Westminster Abbey. Op latere leeftijd kampte hij met krankzinnigheid. Bovenstaand portret werd pas zo’n zeventig jaar na zijn dood gemaakt.
Bron: National Portrait Gallery
Bovenstaande afbeelding werd in 1898 gemaakt door fotograaf Benjamin Stone. De foto toont de Bloody Tower, Wakefield Tower en Traitor’s Gate, met op de voorgrond een bewaker en een burger.
De naam van de Bloody Tower is afkomstig uit 1560, toen er twee jonge prinsen vermoedelijk in een van de kamers werden vermoord. Ook werden er in die tijd belangrijke gevangenen vastgehouden.
Wakefield Tower werd tussen 1222 en 1240 gebouwd en is de op één na grootste toren in het Tower of Londoncomplex. De muren van deze toren zijn veel dikker dan die van andere torens, omdat Henry III hem gebruikte als privégebouw.
Traitor’s Gate werd gebouwd om een waterpoortingang naar de Tower te bieden. Via deze weg werden gevangenen per boot vervoerd.
Bron: Royal Collection Trust
De St George’s Chapel is tussen 1475 en 1511 gebouwd in gotische stijl. Deze stijl is te herkennen aan de hoge ramen en de vele steunpalen en bogen. De kapel is in het bezit van de Koning van het Verenigd Koninkrijk en heeft ruimte voor zo’n achthonderd bezoekers.
Bron: Royal Collection Trust
De kloosters warden oorspronkelijk gebouw tussen 1478 en 1481 door koning Edward IV en werden gerestaureerd in 1871. Op de voorgrond van de foto is de stenen balustrade te zien die leidt naar de westingang van St George’s Chapel. De foto is gemaakt door de Schotse George Washington Wilson, die tijdens zijn carrière voor de koninklijke familie werkte als portretfotograaf.
Bron: Royal Collection Trust
Bovenstaande afbeelding toont de dwarsdoorsnede door het schip van Westminster Abbey. De pilaren en bogen die horen bij de gotische bouwstijl van die tijd komen duidelijk naar voren.
Bron: Fletcher, Banister. A History of Architecture on the Comparative Method
Bovenstaande plattegrond toont verschillende kamers van Westminster Abbey, waaronder de kloosters (cloisters), de Catharinazaal (S. Catherine’s ch.) en de verschillende kappellen (chapels).
Bron: Fletcher, Banister. A History of Architecture on the Comparative Method.
De Cosmaten-vloer voor het hoogaltaar van Westminster Abbey is uniek. Nergens anders is zo’n groot en complex ontwerp en vakmanschap te zien. De vloer werd in 1268 door werklieden uit Rome gelegd, in opdracht van Hendrik III. Het is een indrukwekkend mozaïek met drie christelijke teksten, geschreven in het Latijn. Het ontwerp symboliseert hoogstwaarschijnlijk het universum en het einde ervan.
Bron: Dean and Chapter of Westminster
Wil je altijd het laatste nieuws in je inbox over jouw favoriete boeken? Meld je dan aan voor onze nieuwsbrief.
Inschrijven